وداع

نوشته شده توسط:آریا حیدری | ۰ دیدگاه

مـــــــــی روم خستـــــــــــه و افـــــــــسرده و زار

ســـــــــــوی مــــــنزلگه ویـــرانه ی خــــــویش

بـــــــه خــــدا مــــــی برم از شـــــــهر شمــــا

 

دل شــــوریده و دیـــــــــوانه ی خـــــــــویش

 

 

عاقــــــبت بــــــند سفــــــر پــــــایم بـــــــست

 

مـــــــی روم خـــــــــنده بـــه لــــب و خـونین دل

 

مـــــــی روم از دل مـــــــن دست بـــــــــــــــــــردار

 

ای امـــــــــــــید عــــــــــــــــبث بی حــــــــــــــــــاصل

 

مـــــــی برم تــــا که در آن نقطـــــه ی دور

 

شستشویش دهــــــــــم از رنـــگ نـــــگاه

 

شستشویش دهـــــــــم از لـــکـه ی عشق

 

زیــــــن همــــه خـــــواهش بیجا و تباه

 

مـــی برم تــــا کــه ز تودورش سازم

 

زتــــــو ای جــــلوه امــــید حـــــال

 

مــــــی برم زنده بــــگورش سازم

 

تا از ایـــــن نکند بــــاد وصـــــال

 

نـــــاله می لرزد

 

مــــــی رقصد اشک

 

آه بـــــگذار بــــــگریزم من

 

از تــــــــو ای جوشان گــــناه

 

شــــــاید آن به که بـــــپریزم من

 

بـــــــــخدا غنـــــچه ی شادی بودم

 

دســــــت عشق آمدو شـــــــــاخم چید

 

شعـــــله آه شـــــــدم صــــــــد افـــسوس

 

کــــه لبــــــم باز بــــــرآن لــــــــــب نرسید

    هیچ نظری تا کنون برای این مطلب ارسال نشده است، اولین نفر باشید...